1920’lerin sonunda sesin sinemaya gelişinden sonraki en büyük kırılma 1967- 1969 yılları arasında oldu denebilir. Bu zaman diliminde, New Hollywood diye adlandırılan yönetmenler farklı bir görsel dil ve içerikle ana akım sinema salonlarını aile izleyici kitlesinin tekelinden aldılar ve onların yerine hippileri sinemaya çektiler. Quentin Tarantino’nun 9.filmi, Once Upon A Time in Hollywood’un kötü karakterleri de her anlamda aynen bu kişiler.
Filmin başkarakteri Rick Dalton sinemaya geçişi gerçekleştirmeye çalışmakta olan bir televizyon oyuncusu, menajeri ise İtalya’da Sergio Corbucci ve Antonio Margheriti gibi yönetmenlerle çalışmasını istemekte. Kendisi 1960’lı yılların başında star tanımının tam karşılığı iken, 1969 yılında değişen zamanların gerisinde kalmış biri.
Cliff Booth ise 1970’lere şimdiden hazır görünen bir dublör. Once Upon a Time in Hollywood, oyuncu Burt Reynolds ve dublörü-yönetmeni Hal Needham’dan esinlenmiş olan bu iki endüstri çalışanının hayatından bir kesit sunuyor izleyiciye.
Tarantino’nun sinema estetiğinin özüne indiğinizde ya exploitation filmlerinden ya da sanat sinemasından etkilendiğini görürsünüz. İlk defa sanat filmleri anlatısını bu şekilde kullanmış ve işin büyük kısmını da kotarmış. Bütün film neredeyse kazara karakterlere rastlamışsınız ve onlarla takılıyorsunuz hissini veriyor. Bu hikaye bir Tarantinoesque belgesel- yani sinema tarihine bağlı ama yönetmenin kendine has estetiği ile sunulmuş bir yapım-gibi izlenirse çok keyif alınır. Bruce Lee ve Cliff Booth’un Green Hornet dizisinin setinde birbirlerine meydan okudukları sahne gerçek hayatta olabilecek ama aynı zamanda tam da Tarantino stili bir an mesela.
Filmde hippiler hem endüstriye hem de karakterlere tehdit gibi lanse edilirken aslında Hollywood’un karanlık tarafını simgeliyorlar. Oyuncu Sharon Tate ise sinemanın masum, geleceğe umutla bakılan tarafını temsil ediyor diyebiliriz. Ve Rick Dalton ile Cliff Booth da bu iki kutup arasında yollarını bulmaya çalışıyorlar. Ve bu yol bulma süreci, seyirciyi karakterlerin “anlarına” konsantre olarak izleten bir hikaye örgüsü sayesinde tam anlamıyla bir Tarantino stili Hollywood masalı ortaya çıkarıyor.
(c) 2019. Yazının tüm hakları saklıdır.
Bu yazıda kullanılmış olan görseller
Once Upon A Time in Hollywood promo/tanıtım görselleri
Smokey and the Bandit promo/tanıtım görseli